NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حَدَّثَنَا
وَاصِلُ بْنُ
عَبْدِ
الْأَعْلَى
حَدَّثَنَا
أَسْبَاطُ
بْنُ
مُحَمَّدٍ عَنْ
هِشَامِ بْنِ
سَعْدٍ عَنْ
زَيْدِ بْنِ أَسْلَمَ
عَنْ أَبِي
صَالِحٍ عَنْ
أَبِي هُرَيْرَةَ
قَالَ قَالَ
رَسُولُ
اللَّهِ صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
كُلُّ
الْمُسْلِمِ
عَلَى
الْمُسْلِمِ
حَرَامٌ
مَالُهُ وَعِرْضُهُ
وَدَمُهُ
حَسْبُ
امْرِئٍ مِنْ
الشَّرِّ
أَنْ
يَحْقِرَ
أَخَاهُ
الْمُسْلِمَ
Ebu Hureyre'den (rivayet
edildiğine göre) Rasûlullah (s.a.v.) şöyle buyurmuştur:
"Müslümanın müslümana
malı, ırzı ve kanı haramdır. Kişiye şer olarak müslüman kardeşini küçük görmesi
yeter."
İzah:
Müslim, birr; Tirmizî,
birr; İbn Mâce, zühd
Bir müslümanın din
kardeşini, tahkir, rezil rÜsvay etmesinin ve müslümanın müslümana canının, malının
haram olduğunu ifade eden bu hadis-i şerif, gıybetin büyük günahlardan
olduğunu söyleyenlerin delilidir.
Bilindiği gibi gıybetin
dinen haram olduğunda ittifak varsa da büyük günahlardan mı, yoksa küçük
günahlardan mı olduğunda ihtilâf vardır.
Her ne kadar İmam
Kurtubî gıybetin büyük günahlardan olduğund ittifak olduğunu söylemişse de İmam
Gazali ile Şafiî'lerden "eI-Umde: adlı eserin sahibi gıybetin küçük
günahlardan olduğuna kaildirler.
İmam Evzaî "Bu iki
zattan başka gıybetin küçük günah olduğunu söy leyen görmedim" diyor.
Zerkeşi de şöyle demektedir: "Allah gıybete öli insan eti yemenin hükmünü
vermişken; ölü yemeyi büyük günah sayıp d; gıybeti öyle saymayanlara
şaşarım."[A. Davudoğlu, Selamet Yolları. IV. 400.]